" I see this weblog as a place to THINK ALOUD without any worries " !
باز کن پنجره رو ... داره حالم بد ميشه
...
وای چرا بازم اينجوری شدم ؟
مگه قرار نبود بشم همونی که اولها بودم...دور ... دور..چقد ر راه ديگه بايد برم تا دوباره برسم به خودم ؟
ما ه ها ست که دارم ميروم …
سفر... بازم سفر...شايد همين يکی رو نتوست ازم بگيره
.......
يادت مياد شبهائی که تا نزديکای صبح توی همون رستوران که تا صبح باز بود فنجونها رو پر و خالی ميکرديم ! نه ...انگار همش خواب بود شايدم کابوس ...نميدونم... يعنی همش دروغ بود ؟
....
يادت مياد سفرهامون ؟... ما رفتِيم و خاطره ها رو يکجا ئي اون دورها شايدم همين نزديکيها جا گذاشتيم ... چه بد شد ...اصلا ولش کن ...چند وقته اين جمله از ذهنم بيرون نميره " ديگر دوباره عاشق نخواهم شد " ولي مگه بدون عشق هم ميشه زنده بود؟
اصلا ميدوني چيه تعداد ضربانهاي قلبم هم عوض شده !!! اينو بايد چيکار کنم ؟ديگه قرصهام رو هم نميخورم...آخه دکتر من که نميدونه اشکال بد کار کردن و کم کاري قلبم با چند تا قرص تغييري نمي کنه ...
بي خيال شو اينطوري زودتر ميگذره...
اصلا بازم ميرم سفر .....
می دانستی
که من
اين بيکس
اين تنها
چگونه درغربت د لم
فقط
به تو دل بسته بودم
چگونه روزها، شبها ، هفته ها ، ماه ها و سالها
فقط
به اميد ديد نت نشسته بودم
و چگونه مهرت را در د لم جای داده بودم
افسوس
که تو خام بودی و من نفهميدم
افسوس
که حتی برای يک نفس
به حرف د لم گوش نکردی
ا ينک
من خسته و تو پشيمان !
مادرم
مادرم آسمان من است
اين شهر پرهياهوی دوست داشتنی
امروز
هنوز
خالی است از نگاه گرم اش
کجاست آسمان گمشده ام؟
بيش از هر روز به لبخندش محتاجم
چشمانش بامن است
غمی نيست
صدايش درهمين نزديکيهاست
مادر هوای ديد نت دارم...
هنوز
امروز
هرروز
به نام نامی مردم و بنام هرکه از آغازتا کنون برخاست...
بياد رفقاي قهرمان خسرو گلسرخي و كرامت الله دانشيان که همچون سرو در مقابل استبداد شاهی ايستادند و سرود آزادی زحمتکشان را فرياد کردند ...ميدان تير چيتگر هنوز شرمسار خون گرم آنان درسحرگاه سرد زمستان1352 است
برای خواندن گزيده ای از اشعار خسرو گلسرخي به اين لينک سر بزنيد
يادم مياد به حرفهائی که من واست نوشتم
يادم مياد به حرفهائی که تو به من نگفتی
به کارهائی که من واسه توکردم
به کارهائی که توواسم نکردی
اسم همه... من چی بگم ؟...
اسم توهم مثل خود ت يک سنگه !
يک سنگ سرد و سخت وبی تفاوت
ديشب تمام شب
بر سقف آسمان کويری دل من
آينه های ستاره درخشيد
کابوس لعنتی
يک چند اگرنبود
دريای خاطرات خويش را
من فتح کرده بودم !
St. Valentine’s Day under Mullah’s rule in Tehran
دهانت را ميبويند مبادا گفته باشي دوستت دارم
"شاملو"
در اين لينک خبر را ببينيد
عشق
دلگيرم از خوِيش
ز يرا
عشق را درپا يتخت مذهب وياس آزمودم
من کشف کرده ام
عشق را نمی توان به ابلهی نوشاند
من صداقت را در پاکی آب به نمايش گذاشتم
و روحم را همچون نانی قسمت کردم
اوج هِِيجانم را بيهوده فر ياد کردم!
.....
.....
من کشف کرده ام
عشق را نمی توان به ابلهی نوشاند
فاصله ايست ميان عشق و ابتذال به طول ديوار چين
فاصله را حفظ کنيم -
شادم
باور دارم
عشق دوباره بر فراز آسمانم پرواز کنان ميايد
و همچون کاکلی بر سرم صعود ميکند
.....
.....
-دور شويد-
سيمرغ عشق در راه است
حس ميکنم هنوز هم
"بهترين چيز رسيدن به نگاهيست که از حادثه عشق تر است"
" ATTENTION "
LIFE can be beautiful ...
