عربده های دلخراش يا موسيقی ؟
نويسنده وبلاگ " صفا در لوس آنجلس " به اين پست من در مورد موزيک های آبگوشتی ايرونی اعتراض کرده ! ايکاش ايشون توضيحی هم در مورد آهنگ های بسيار سطح بالای خوانندگانی ( بخوانيد روضه خوان های مقيم لوس انجلس ) از قبيل معين و ... می داد تا شايد افراد کم اطلاع تری مثل من، از اين چشمه جوشان موزيک هم بهره ای ببريم . از اين گنجينه موزيک ايرونی که ظاهرا باعث افتخار و آبروی موزيک ايرونی در سطح جهان شده !!! جناب صفا لطفی هم به بنده کرده و با القاب " برادر مخلص و بسيجی ! " قصد نصيحت داره ! ببين دوست لوس آنجلسی ! شايد تقصير از توهم نباشه .موزيک بهتر نشنيدی که بتونی تفاوت ها رو تشخيص بدهی. راستی شما اصلا تفاوت بين موسيقی و عربده کشی بدون قافيه رو می دونی؟ مطمئن باش اگر من مراسم عروسی ايرونی داشته باشم از آهنگهای گروه مصدق استفاده نخو اهم کرد ولی آهنگ هائی مثل " تو يا قندی يا نباتی ، شکلاتی ،شکلاتی ! قند و نباتی " هم ارزونی شما موزيک دوستان !!!. کاشکی اين رحم و لطف رو به موزيک و موسيقی ايرونی می کرديد که اين مزخرفات بی پايه که 90% بدون اصول اوليه موسيقی و پايين تر از حداقل استاندارهای موسيقی است رو به اسم موسيقی ايرونی خراب نمی کرديد . وارد بحث موسيقی نميشم چون فاصله کارهای هنری بنان ،مرضيه ، دلکش ، شهرام ناظری و ...و ...و .... با اون جفنگياتی مثل آهنگ ناله دار " نازی جون ! " " کفتر کاکل بسر " و يکی ديگه که به تازگی شنيدم " مردکی بد صدا با ناله التماس می کنه که " پرچم ايران رو می خوام و ... " ! ( که لابد داره دور از چشم من موسيقی ايرونی رو در دنيا معروف می کنه ! ) قابل مقايسه نيستند .فقط با کمی آشنائی با موسيقی به راحتی ميشه آهنگ های درجه 8 ايرونی رو از موسيقی معمولی و خوب و يادر حد عالی تشخيص داد . بنده هم می دونم که موزيک به " مود " اون لحظه آدم بستگی داره ولی با شنيدن اين خزعبلات که حداقل خواننده خوش صدا و يا لااقل نت های گوش نوازی هم ندارند ، به نوعی توهين به شعور " شنونده " موزيک دوست هست . گويا تعبير شما از اين نوع موسيقی بدينگونه هست : همين خوانندگان ساکن در "لس آنجلس" که از بهترين و مدرنترين استوديو های ضبط و بهترين و مجهز ترين آلات موسيقی در جهان برخورداره, نام ايران و موسيقی رو زنده نگه داشته اند. از همين لس آنجلسی که تا اسمش مياد کک به جون بعضی می افته... اين هنرمندان رانده شده از وطن همّت کرده اند و با ادامه فعاليت در اين شهر بزرگ نام ايران رو زنده نگه داشتند." اتفاقا يکی از مسائل مورد بحث هم همين جاست شرم بر کسانی که با وجود استفاده از " بهترين و مجهز ترين آلات موسيقی " گند ترين و سطحی ترين کار رو ارائه می دهند و تازه انگار از مردم ايران طلبکار هم هستند ! اين مثلا هنرمندان !!! مورد علاقه شما که در طی 25 سال اخير به زندگی انگلی خودشان در خارج از ايران ادامه داده اند و اگر جامعه ايرونی نباشه بايد از گرسنگی بميرند . چرا هرگز کاری برای مردم در بند و اسير کشوری " که دائم با ناله برا ی پرچمش و سی و سی پل اش و شبهای شيراز و تهرا ن ، هوای گرم آبادان ، دريا کنار و يلاها ش و .... فرياد سر می دهند، کاری انچام نمی هند ؟ گويا شما اين مسائل را نمی فهميد و يا شايد برای کمی بيشتر در ديسکوئی خوش بودن و با صدای گوشخراشی بالا پايئن پريدن حاضريد موسيقی را فدای " ابتذال هنری " بکنيد . البته سليقه موسيقی بسيار شخصی است و هر کسی بنا به سليقه اش نوع و سبکی رو گوش ميده . ولی نمی توان از کوچه ای که بوی گند و کثافت همه جا ی اون رو گرفته رد شد ( اکثر تلوزيونهای خارج از کشوری ، موزيکهای بی معنی و شعر های بند تنبانی و ...) و ليستی از خوش بو ترين عطر های دنيا رو رديف کرد ! بهتر ه که اين مثلا هنرمندان لااقل منت " معرفی موزيک ايرونی به جهان رو " به گردن ملت ايران و بقيه نگذاريد که دَرد بی دَردی بد دَردی است ! و به قول مولانا : درد بی دردی علاجش آتش است !
پی نويس : من درصد بسيار کمی از هنرمندان خارج از کشور که واقعا " هنر مند " هستند رو استثنا میکنم و برای کارهای هنری اونها ارز ش قائل هستم . حتی اگر با سليقه من جور نباشند .اکثر اين آهنگ های مشعشع ايرونی رو در راديو های خبری اينترنتی شنيدم !

اين مطلب رو چندی پيش در مورد اين ناله های لوس آنجلسی ها نوشته بودم