Monday, May 30, 2005

زندانی سياسی آزاد بايد گردد


اين روز ها اکبر گنجی به سمبل مقاومتِ زندانی سياسی در ايران تبديل شده . اما برا ی من سمبل مقاومتِ زندانی سياسی " احمد باطبی " دانشجوی طغيانگری است که هيچگاه در هيچکدام از جناح های دولت جمهوری اسلامی و هيچ کدام از احزاب و روزنامه های وابسته به آنها عضويت نداشت . اکبر گنجی برای من همان " فرد خودی و قسمتی از سيستم فکری " داخل حکومت ايران است که چند سال پيش ، پس از قتل های زنجيره ای نويسنده گان ، بنا به دلايلی شروع به افشا گری کرد . شايد يکی از دلايلی که شروع به افشا گری کرد " عدم امنيت جانی برای خودش بود " حتی دلايل قطعی اين افشا گری ها رو هم نميدونم که چرا شخصی که اينهمه اطلاعات محرمانه و درونی داشت يکباره " طغيان " کرد ؟ اما " اکبر گنجی " برا ی من فقط يک زندانی سياسی و عقيدتی است که اتفاقا اصلا " انديشه و تفکراتش " رو قبول ندارم ، ولی به نام آزادی در حد خودم برای آزاديش تلاش می کنم . تمام زندانيان سياسی ، عقيدتی بايد آزاد شوند . کشور ايران با بيشترين تعداد بزرگترين زندان روزنامه نگاران در خاور ميانه هست .
بيانه پن لاگ برای آزادی اکبر گنجی

بيانه گزارشگران بدون مرز برای آزادی اکبر کنجی

ترانه سرودی به ياد تمام زندانيان سياسی در ايران

شعاری که از زمان رضا شاه تا به حال در ايران طنين اندازه زندانی سياسی آزاد بايد گردد. اسامی زير فقط بخش بسيار کوچکی از زندانيان سياسی است . به ياد هزاران زندانی سياسی گمنامی که هم اکنون در زندانهای مخوف جمهوری اسلامی هستند با هم فرياد سر دهيم: " زندانی سياسی آزاد بايد گردد"