قد رسای دار اگر در نبرد ما
ز انبوه نعش مردم بيدار خم شود
يکدم گمان مبر که ز طغيان اين خروش
موجی فرو نشيند و از خشم کم شود


امروز بياد چند دوست عزيز بودم ، نوجوانانی که در آغاز زندگی پرپر ( اعدام/ تيرباران ) شدند ... سوزان ، کيوان ، فرزاد ، حميد ، ويدا و ... اين روزها سالگرد کشتار هزاران زندانی سياسی در تابستان سال 1367 هست ...
آخر چگونه مي شود خون های ريخته شده را فراموش کرد؟ آدمهايي که امروز براي تطهير اين ها نُطق مي کنند و اطلاعيه مي دهند از ما مادران دربدر و پريشان خجالت نمي کشند؟
نوشته های زير در همين رابطه هستند

عطر ياس

کشتار سال 67، به دستور شخص خمينی، نمادی از وحشيگری و بربريت

آقاي خاتمي، آقاي نبوي از تابستان خونين سال 67 13 بگوئيد!

ميخواهم به وطن بر گردم