ديروز دوستم " David" عمل جراحی 5 ساعته Pelvis رو با موفقيت پشت سر گذروند. امروز رفتم بيمارستان ملاقاتش . خوشبختانه روحيه اش بسيار بالا بود و اگر همين طور پيش بره تا چند هفته ديگه می تونه راه بره و ...حدود 45 بخيه در ناحيه پهلو ، 2 تا در گردن و بيش از 5 مدل لوله های مختلف از قسمتهای مختلف بدنش آويزون بود و کلی آهن بشکل زنجير دوچرخه توی بدنش گذاشتن ! برای کاهش درد با فشار يک دکمه می تونست به خودش چند ميلی " مورفين " تزريق بکنه ! و ... با همه اين اوصاف هنوز می خنديد... از حالا داره برای تعطيلات پس از دوره بيماری برنامه ريزی ميکنه... به اين ميگن روحيه !
St. Georges hospital بيمارستاني دولتی هست و بهترين امکانات رو در بخش " ارتوپدی " در کل بر يتانيا داره . دکتری که اون رو عمل کرد جزو بهترين دکتر های دنيا در اين زمينه هست ، تمام اين امکانات دولتی است و بصورت رايگان .در بريتانيا بيشتر هزينه بيمارستانهای دولتی از طريق مالياتی که از مردم گرفته ميشه پرداخت ميشه .
راستش من چون بيمه خصوصی دارم تا حالا به بيمارستاهای دولتی نرفته بودم ولی از نظر امکانات و رسيدگی به توجه به رايگان بودن { هر چند که خودمون با پرداخت ماليات اين ا مکان رو فراهم آودريم } خيلی خوب بود ...
تنها چيزی که بايد براش پول پرداخت کنه اون تلويزيونی هست که گوشه عکسش ديده ميشه که اون دستگاه مجهز به تلفن با شماره شخصی داخلی و ارتباط با اينترنت هست .
در ساليانی نه چندان دور علاقه شديدی به رشته پزشکی داشتم و پس از اون به دندانپزشکی علاقمند شدم ... يک سال قبل از ورود به دانشگاه طی دوران مسافرت به چندين کشور نظرم کلا عوض شد و عشق به " کامپيوتر " جايگزين همه چيز شد ! امروزه هر وقت به هر دليلی پا در محيط بيمارستان ميگذارم ياد اون دوران می افتم و چقدر خوشحالم از اون انتخاب . اصلا من با اين روحيه هرگز برای پزشک شدن ساخته نشدم !