قطعه 33 بهشت زهرا









در پياده رو جهان فرياد ميزنم
بنام و به ياد
جزنی ها ، چه گواراها ، اسکوئی ها و سلطانپور ها
در پياده رو جهان
اميدم در يک دست
و آينده در دست ديگر
انگار
سکوتی نفرت انگيز هنوز پا برجاست !
برجهای بلند جهان
زير پايم، چه ارتفاع حقيری دارند
سرزمين گم شده
سرزمين به غارت رفته
گورهای دسته جمعی !
چه اشکها و حسرتها به دل دارید


در پياده رو جهان فرياد ميزنم:
" ما بيشمارانيم "
حتی اگر گورهايمان را نابود کنيد
قلبمان را بشکافيد تا ستاره سرخ و پرنده صلح را ببينيد
" آرمانهايمان " هنوز زنده اند و پابرجا

بشکافيد
بشکنيد
و نابود کنيد
" ما " هميشه جاويديم...
"ما " بيشمارانيم ...