در مراسم ديشب " مينا اسدی " شاعره مبارز ايرانی بياد اعداميها می خواند :
" روياهائی در بيداری"
اگر می ماندند
شکوفه باران می شدن
درختان بادامی
که از تيغ گذشتند
اگر می ماندند
دهان کودکان
پر از شهد بادامهای رسيده می شد،
و حتا
بادامهای تلخ
اگر می ماندند!
" I see this weblog as a place to THINK ALOUD without any worries " !