Saturday, August 09, 2003


بياد دوست خوبم فدائی شهيد " سوزان نيکزاد " که در آغاز جوانی بدست رژيم آخوندها و تنها به جرم " آزاديخواهی" پس از تحمل شکنجه های فراوان به جوخه اعدام سپرده شد !
دختران جوان بسياری در ميان جانباختگان بودند . سرشار از زندگی، شور و استعداد و بی صبری برای مخالفت با هر چه بوی کهنگی می دهد . زندان و شکنجه برای آن بود که روياهای اين زنان جوان در هم شکسنه شودو با داغ و درفش به آنان تفهيم شود که نه تنها نمی توانند سکان جامعه را در دست گيرند و در جهت کاملا متفاوت آنرا برانند بلکه زن برده مرد است ، جايش در خانه است ، صدايش را کسی نبايد بشنود چه برسد به فريادش را. مويش را نبايد کسی ببيند چه برسد به مشتهای گره کرده اش را . جواب اين شير زنان اين بود که هر آلترناتيوی کمتر از نابودی رژيم و نظام ضد مردمی جمهوری اسلامی به پشيزی نمی ارزد .
به پيشنهاد شبح عزيز برای زنده نگه داشتن خاطره کشتار تابستان 67 شمعی بر فراز وبلاگ هايمان بر فرازيم و راهشان را ادامه دهيم

" به نامِ ناميِ انسان
تو اى خورشيد آزادى
به شام تيره ميهن
بتاب و خانه روشن کن ..."
به مناسبت پانزدهمين سال فاجعه ملى قتل عام زندانيان سياسى " عروسی برای مردگان "